Buitenlanders met vermogen in Spanje, zoals een vakantiewoning, spaargeld of beleggingen, krijgen voortaan meer fiscale bescherming. De Spaanse Hoge Raad heeft beslist dat niet-residenten vanaf nu hetzelfde recht hebben op het Spaanse inkomens- en vermogensplafond als inwoners van Spanje.
Tot nu toe gold die regeling alleen voor residenten. Buitenlanders betaalden daardoor vaak meer belasting in volledig vergelijkbare situaties. De nieuwe uitspraak zorgt voor een belangrijke verschuiving binnen de Spaanse fiscaliteit.
In dit artikel leest u wat deze beslissing inhoudt, hoe de zestig procent regel werkt en wat de impact is voor iedereen die vastgoed of andere bezittingen in Spanje heeft.
Wat is vermogensbelasting in Spanje?
De Impuesto sobre el Patrimonio is een jaarlijkse belasting op vermogen boven een bepaalde drempel.
Voor niet-residenten geldt de vermogensbelasting alleen op vermogen dat zich in Spanje bevindt, zoals bijvoorbeeld:
- een vakantiewoning
- spaargeld op Spaanse rekeningen
- aandelen of belangen in Spaanse ondernemingen
Daarnaast kan iemand ook Spaanse inkomstenbelasting betalen, via de Impuesto sobre la Renta de las Personas Físicas (IRPF). Om te vermijden dat de totale belastingdruk te zwaar wordt, voorziet de wet in een gezamenlijk maximum.
De zestig procent regel
De Spaanse wet bepaalt dat de som van de inkomstenbelasting en de vermogensbelasting niet hoger mag zijn dan zestig procent van het belastbare inkomen van dat jaar.
Is de belastingdruk hoger dan die grens, dan kan een vermindering van de vermogensbelasting worden toegepast. Die vermindering bedraagt maximaal tachtig procent van de verschuldigde vermogensbelasting. Minstens twintig procent blijft dus altijd verschuldigd.
Tot voor kort konden alleen inwoners van Spanje deze regeling toepassen.
Buitenlanders werden jarenlang ongelijk behandeld
Niet-residenten waren uitgesloten van het belastingplafond. De Spaanse Belastingdienst vond dat buitenlandse belastingaangiften moeilijk te controleren waren en paste de begrenzing daarom niet toe. Het gevolg was dat buitenlanders soms duidelijk meer betaalden dan inwoners van Spanje in dezelfde situatie.
Voorbeeld
Stel dat iemand in een jaar een inkomen heeft van 40.000 euro en in totaal 32.000 euro aan inkomstenbelasting en vermogensbelasting samen moet betalen.
De totale belastingdruk bedraagt dan 80 procent van het inkomen. Volgens de Spaanse regels mag de combinatie van beide belastingen echter niet hoger zijn dan zestig procent. In dit voorbeeld zou dat neerkomen op maximaal 24.000 euro.
Het verschil van 8.000 euro kan dan in aanmerking komen voor een vermindering van de vermogensbelasting, zolang minstens twintig procent van die belasting verschuldigd blijft.
De Spaanse Hoge Raad grijpt in
De Hoge Raad heeft geoordeeld dat deze ongelijke behandeling in strijd is met de Europese regels over het vrije verkeer van kapitaal. Buitenlanders die vermogen in Spanje aanhouden, moeten fiscaal gelijk behandeld worden aan inwoners van Spanje.
Belangrijk is dat een niet-resident het recht heeft om zijn buitenlandse inkomsten aan te tonen. De Spaanse Belastingdienst moet die informatie voortaan meenemen in de berekening. Als iemand zijn buitenlandse aangifte, aanslagbiljetten of inkomensgegevens kan voorleggen, moeten die in principe worden meegewogen.
De ongelijkheid tussen residenten en niet-residenten verdwijnt hierdoor.
Wat verandert er concreet voor niet-residenten?
1. Het zestig procent belastingplafond geldt nu voor iedereen
De totale belastingdruk in Spanje mag niet boven zestig procent van het inkomen uitstijgen, ongeacht waar iemand woont. Niet-residenten kunnen zich nu net als inwoners beroepen op dit plafond.
2. Mogelijke besparing
Voor personen met beperkte inkomsten maar met een waardevol bezit in Spanje kan dit een wezenlijk verschil maken. In dossiers waar de belastingdruk erg hoog was, kan de toepassing van het plafond de uiteindelijke vermogensbelasting verlagen.
3. Mogelijke herziening van eerdere aanslagen
In Spanje geldt in de regel een fiscale verjaringstermijn van vier jaar. Dat betekent dat sommige aanslagen uit het verleden opnieuw kunnen worden beoordeeld, wanneer blijkt dat de toenmalige belastingdruk hoger was dan de wet toelaat.
Of er effectief recht bestaat op een vermindering of terugbetaling, hangt af van de concrete situatie. Belangrijk zijn onder andere de datum waarop de aanslag definitief werd en of er bezwaar werd ingediend. Een gespecialiseerde fiscalist kan dit per individueel dossier beoordelen.
4. Buitenlandse inkomsten moeten bewezen worden
Wie zich als niet-resident op het belastingplafond wil beroepen, moet zijn buitenlandse inkomsten kunnen aantonen. Dat kan bijvoorbeeld via buitenlandse belastingaangiften, aanslagbiljetten, loonfiches of andere inkomensbewijzen.
Wat betekent dit voor eigenaars van Spaans vastgoed?
De uitspraak is relevant voor iedereen die een woning of andere bezittingen in Spanje heeft. Zij krijgen nu:
- een eerlijkere fiscale behandeling in vergelijking met inwoners van Spanje
- mogelijk een lagere jaarlijkse belastingfactuur
- de kans dat eerdere aanslagen opnieuw worden beoordeeld
- meer zekerheid bij het plannen van toekomstige investeringen
Een herberekening door een Spaanse fiscalist kan zinvol zijn, zeker wanneer er in het verleden hoge bedragen aan vermogensbelasting zijn betaald.
Conclusie
De beslissing van de Spaanse Hoge Raad zorgt voor een gelijke behandeling tussen residenten en niet-residenten. Het gezamenlijke belastingplafond van zestig procent geldt nu ook voor buitenlanders met vermogen in Spanje.
Dat kan leiden tot een lagere belastingdruk en, in bepaalde gevallen, tot een herziening van eerdere aanslagen. Wie vermoedt dat hij te veel heeft betaald, laat zijn dossier best tijdig en grondig nakijken.
Geraadpleegde bronnen
- Agencia Tributaria (AEAT), officiële informatie over vermogensbelasting, inkomstenbelasting en niet-residenten
- Boletín Oficial del Estado (BOE), publicatie van Spaanse wet- en regelgeving
- EUR-Lex, Europese regelgeving over het vrije verkeer van kapitaal
Over ons ☀️
Ons team begeleidt klanten van A tot Z bij de aankoop van vastgoed in Spanje. Met kantoren in Antwerpen, Knokke, Moraira en Tenerife staan wij dicht bij onze klanten, zowel in België als in Spanje.
Onze Nederlandstalige areamanagers wonen en werken ter plaatse, kennen de lokale markt door en door en volgen dagelijks de nieuwste ontwikkelingen. Ze weten waar de mooiste plekjes te vinden zijn en begeleiden u stap voor stap, zodat u met vertrouwen en kennis van zaken zelf de juiste keuze kunt maken voor uw woning onder de Spaanse zon.